Śmierdzący pies: 6 przyczyn i rozwiązań
Data dodania: 21-06-2022
Przejdź do strony głównej Wróć do kategorii Blog
Każdy pies ma swój charakterystyczny zapach. Chociaż prawdopodobnie jesteś przyzwyczajony do tego typowego zapachu psa, nie powinieneś jednak być w stanie zbyt dobrze go wyczuć. Zachowanie psa, który wytarzał się w fekaliach lub padlinie jest zachowaniem częstym i normalnym. Zwierzę czuje wówczas silniejszy, bardzo atrakcyjny dla siebie zapach. Jeśli jednak te nieprzyjemne zapachy nie znikną po dobrej kąpieli, smród prawdopodobnie jest spowodowany poważniejszym problemem leżącym u podstaw. Dlaczego pies brzydko pachnie i co możesz z tym zrobić? Na tym blogu przyjrzymy się bliżej 6 najczęstszym przyczynom śmierdzącego psa i podpowiadamy, jak je rozwiązać.
1. Codzienne zapachy
Kiedy na dworze jest naprawdę psia pogoda, normalnym jest, że pies wraca do domu z zabłoconymi łapami i mokrą sierścią. Mokry pies - na przykład z powodu deszczu lub pływania - zaczyna śmierdzieć, jeśli nie jest wysuszony. Dzieje się tak, ponieważ woda odparowuje z sierści pod wpływem ciepła ciała psa, uwalniając brzydką, wyczuwalną woń. Może się również zdarzyć, że Twój pies znalazł coś, co naprawdę jest dla niego zapachowo atrakcyjne i nie może się temu oprzeć. Chociaż np. zwłoki czy kupa innego zwierzęcia są dla psa tym samym, co drogie perfumy dla nas ludzi, zwykle jednak my nie jesteśmy tak oczarowani tymi nieprzyjemnymi zapachami.
Te codzienne zapachy (jakkolwiek je nazwiesz) można zwalczyć, regularnie kąpiąc i szczotkując psa. Ważne jest, aby umyć psa specjalnym, łagodnym szamponem dla psów. Upewnij się, że nie kąpiesz psa zbyt często - mniej więcej raz w miesiącu to więcej niż wystarczająco.
Ponadto nie zapomnij o regularnym myciu poduszek, kocyków i pluszowych zabawek psa bezwonnym detergentem. W ten sposób zapewnisz swojemu psu również czyste środowisko życia, co z pewnością pomoże powstrzymać nieprzyjemne zapachy.
2. Choroby zębów
Jeśli nieprzyjemne zapachy nie znikną po kąpieli psa, prawdopodobnie istnieje inny problem powodujący nieprzyjemny zapach u psa. Jedną z tych innych przyczyn jest choroba zębów.
Główną przyczyną nieświeżego oddechu u psów, podobnie jak u ludzi, jest gromadzenie się płytki nazębnej i kamienia na zębach. Inne problemy stomatologiczne obejmują zapalenie dziąseł, zapalenie przyzębia (zapalenie wokół zębów), złamany lub zepsuty ząb. Utrzymywanie zębów psa w czystości w domu jest pierwszym krokiem do rozwiązania tych problemów stomatologicznych. Dobrym tego przykładem jest regularne szczotkowanie zębów psa miękką szczoteczką do zębów i specjalną pastą dla psów. Również podawanie psu różnego rodzaju naturalnych gryzaków co jakiś czas zapewnia ścieranie płytki nazębnej z zębów, dzięki czemu zęby pozostają czystsze. Na koniec, regularnie sprawdzaj uzębienie psa u weterynarza i jeśli to konieczne, czyść zęby.
3. Wzdęcia
Pierdzenie jest normalne i jest bezpośrednio związane ze strawnością pokarmu, który spożywa pies. Nadmierne wzdęcia nie powinny jednak istnieć, a jeśli nie wiesz, jak szybko uciec po wyczuciu pierdnięcia psa, istnieje duża szansa, że wzdęcia mają inną przyczynę. Ważne jest, aby ustalić przyczynę wzdęć Twojego psa, zanim będziesz mógł ją rozwiązać. Na naszym blogu „Dlaczego mój pies tak często pierdzi?” zagłębimy się w ten temat i podpowiemy, jak ograniczyć te nieprzyjemne zapachy u psa.
4. Alergie
Innymi częstymi przyczynami śmierdzących psów są alergie. Alergie środowiskowe lub pokarmowe mogą powodować reakcję zapalną skóry, która prowadzi do nadmiernego wydzielania oleju z niektórych gruczołów w skórze, powodując stęchły i nieprzyjemny zapach.
W przypadku alergii pokarmowej złe odżywianie może przyczynić się do tego stanu, a także może być przyczyną innych problemów, takich jak infekcje drożdżakowe, które również wydzielają nieprzyjemny zapach. Są one często spowodowane dietą bogatą w węglowodany i przetworzoną żywność. Czy Twój pies ma alergię pokarmową lub nietolerancję? Wtedy ważne jest, aby dowiedzieć się, który składnik powoduje tę reakcję. Często może w tym pomóc przejście na naturalną i bogatą w białko karmę, która jest wolna od alergenów, na które reaguje Twój pies.
Uwaga: w przypadku alergii środowiskowej (zwanej również atopią) zmiana diety na inną nie ma sensu. Dzieje się tak, ponieważ reakcja jest spowodowana wpływami zewnętrznymi (na przykład substancjami znajdującymi się w powietrzu). Ta nadwrażliwość jest w wielu przypadkach sezonowa i można ją porównać do kataru siennego, jaki znamy. Pokarm nie ma wpływu na reakcję wywołaną alergią środowiskową i dlatego nie złagodzi ani nie usunie dolegliwości. Dlatego ważne jest, aby zabrać psa do weterynarza, jeśli podejrzewasz alergię środowiskową. Weterynarz może pobrać krew od psa i przeprowadzić badanie przesiewowe w kierunku alergii, aby opracować plan leczenia.
5. Infekcje ucha
Alergie u zwierząt domowych mogą również objawiać się infekcją ucha. Niektóre psy są bardziej podatne na infekcje ucha ze względu na swój wygląd, na przykład psy z długimi, obwisłymi uszami, które łatwiej zatrzymują wilgoć. Psy, które często pływają i nie suszą odpowiednio uszu, są również bardziej narażone na nawracające infekcje ucha. Ciepłe i wilgotne środowisko w uszach jest wtedy idealne dla drożdży i bakterii do szybkiego osiedlenia się i namnażania. Dlatego utrzymuj fałdy na skórze i uszach w czystości i suchości. Regularnie sprawdzaj uszy psa i osusz je po pływaniu lub kąpieli. Normalny brud, który znajduje się w uszach psa, nie powinien mieć zapachu, ale jeśli zobaczysz psa, który nadmiernie potrząsa głową, z kanału słuchowego wydobywa się brązowa, brzydko pachnąca wydzielina, a pies unika bezpośredniego kontaktu czy nawet okazuje niechęć do głaskania, znaczy że zwierzak ma zapalenie ucha. Jest to poważna choroba, której nie należy lekceważyć i najlepiej udać się do przychodni weterynaryjnej celem postawienia właściwej diagnozy i wdrożenia odpowiedniego leczenia.
6. Zapalenie gruczołów odbytu
Wszystkie psy mają dwa małe woreczki zapachowe, które znajdują się po obu stronach odbytu psa. Są jak gruczoły znacznikowe, które wypełniają się pewną substancją, aby zaznaczyć terytorium psa. Dlatego też psy, gdy się spotykają, obwąchują pupę innego psa. Kiedy pies ma dobry, mocny stolec, gruczoły odbytu są samoczynnie opróżniane. Gdy zostaną one zablokowane, na przykład przez przedłużającą się biegunkę, gruczoły odbytu mogą ulec zakażeniu. W przypadku zatkanych gruczołów odbytu uwalniana jest cuchnąca wydzielina, która łatwo zalega w sierści psa. Zatkane i tym samym zaognione gruczoły odbytu są dla psa niezwykle bolesne. Jednym z objawów zatkania gruczołów odbytu jest to, że pies przesuwa pupę po podłodze (znane jako saneczkowanie).
Weterynarz może ręcznie opróżnić gruczoły odbytu, ale ważniejsze jest, aby dowiedzieć się w porozumieniu z weterynarzem, jaka jest przyczyna zapalenia gruczołów odbytu.
W skrócie: większość psich zapachów znika podczas kąpieli. Jeśli zauważysz, że Twój pies wydziela nieprzyjemny zapach i nie możesz pozbyć się go za pomocą dobrej kąpieli, może to oznaczać podstawowy problem zdrowotny, taki jak choroba zębów, nadmierne wzdęcia, alergia pokarmowa lub środowiskowa, infekcja ucha lub zapalenie gruczołów odbytu. W razie wątpliwości zawsze skontaktuj się z weterynarzem.
Kiedy na dworze jest naprawdę psia pogoda, normalnym jest, że pies wraca do domu z zabłoconymi łapami i mokrą sierścią. Mokry pies - na przykład z powodu deszczu lub pływania - zaczyna śmierdzieć, jeśli nie jest wysuszony. Dzieje się tak, ponieważ woda odparowuje z sierści pod wpływem ciepła ciała psa, uwalniając brzydką, wyczuwalną woń. Może się również zdarzyć, że Twój pies znalazł coś, co naprawdę jest dla niego zapachowo atrakcyjne i nie może się temu oprzeć. Chociaż np. zwłoki czy kupa innego zwierzęcia są dla psa tym samym, co drogie perfumy dla nas ludzi, zwykle jednak my nie jesteśmy tak oczarowani tymi nieprzyjemnymi zapachami.
Te codzienne zapachy (jakkolwiek je nazwiesz) można zwalczyć, regularnie kąpiąc i szczotkując psa. Ważne jest, aby umyć psa specjalnym, łagodnym szamponem dla psów. Upewnij się, że nie kąpiesz psa zbyt często - mniej więcej raz w miesiącu to więcej niż wystarczająco.
Ponadto nie zapomnij o regularnym myciu poduszek, kocyków i pluszowych zabawek psa bezwonnym detergentem. W ten sposób zapewnisz swojemu psu również czyste środowisko życia, co z pewnością pomoże powstrzymać nieprzyjemne zapachy.
2. Choroby zębów
Jeśli nieprzyjemne zapachy nie znikną po kąpieli psa, prawdopodobnie istnieje inny problem powodujący nieprzyjemny zapach u psa. Jedną z tych innych przyczyn jest choroba zębów.
Główną przyczyną nieświeżego oddechu u psów, podobnie jak u ludzi, jest gromadzenie się płytki nazębnej i kamienia na zębach. Inne problemy stomatologiczne obejmują zapalenie dziąseł, zapalenie przyzębia (zapalenie wokół zębów), złamany lub zepsuty ząb. Utrzymywanie zębów psa w czystości w domu jest pierwszym krokiem do rozwiązania tych problemów stomatologicznych. Dobrym tego przykładem jest regularne szczotkowanie zębów psa miękką szczoteczką do zębów i specjalną pastą dla psów. Również podawanie psu różnego rodzaju naturalnych gryzaków co jakiś czas zapewnia ścieranie płytki nazębnej z zębów, dzięki czemu zęby pozostają czystsze. Na koniec, regularnie sprawdzaj uzębienie psa u weterynarza i jeśli to konieczne, czyść zęby.
3. Wzdęcia
Pierdzenie jest normalne i jest bezpośrednio związane ze strawnością pokarmu, który spożywa pies. Nadmierne wzdęcia nie powinny jednak istnieć, a jeśli nie wiesz, jak szybko uciec po wyczuciu pierdnięcia psa, istnieje duża szansa, że wzdęcia mają inną przyczynę. Ważne jest, aby ustalić przyczynę wzdęć Twojego psa, zanim będziesz mógł ją rozwiązać. Na naszym blogu „Dlaczego mój pies tak często pierdzi?” zagłębimy się w ten temat i podpowiemy, jak ograniczyć te nieprzyjemne zapachy u psa.
4. Alergie
Innymi częstymi przyczynami śmierdzących psów są alergie. Alergie środowiskowe lub pokarmowe mogą powodować reakcję zapalną skóry, która prowadzi do nadmiernego wydzielania oleju z niektórych gruczołów w skórze, powodując stęchły i nieprzyjemny zapach.
W przypadku alergii pokarmowej złe odżywianie może przyczynić się do tego stanu, a także może być przyczyną innych problemów, takich jak infekcje drożdżakowe, które również wydzielają nieprzyjemny zapach. Są one często spowodowane dietą bogatą w węglowodany i przetworzoną żywność. Czy Twój pies ma alergię pokarmową lub nietolerancję? Wtedy ważne jest, aby dowiedzieć się, który składnik powoduje tę reakcję. Często może w tym pomóc przejście na naturalną i bogatą w białko karmę, która jest wolna od alergenów, na które reaguje Twój pies.
Uwaga: w przypadku alergii środowiskowej (zwanej również atopią) zmiana diety na inną nie ma sensu. Dzieje się tak, ponieważ reakcja jest spowodowana wpływami zewnętrznymi (na przykład substancjami znajdującymi się w powietrzu). Ta nadwrażliwość jest w wielu przypadkach sezonowa i można ją porównać do kataru siennego, jaki znamy. Pokarm nie ma wpływu na reakcję wywołaną alergią środowiskową i dlatego nie złagodzi ani nie usunie dolegliwości. Dlatego ważne jest, aby zabrać psa do weterynarza, jeśli podejrzewasz alergię środowiskową. Weterynarz może pobrać krew od psa i przeprowadzić badanie przesiewowe w kierunku alergii, aby opracować plan leczenia.
5. Infekcje ucha
Alergie u zwierząt domowych mogą również objawiać się infekcją ucha. Niektóre psy są bardziej podatne na infekcje ucha ze względu na swój wygląd, na przykład psy z długimi, obwisłymi uszami, które łatwiej zatrzymują wilgoć. Psy, które często pływają i nie suszą odpowiednio uszu, są również bardziej narażone na nawracające infekcje ucha. Ciepłe i wilgotne środowisko w uszach jest wtedy idealne dla drożdży i bakterii do szybkiego osiedlenia się i namnażania. Dlatego utrzymuj fałdy na skórze i uszach w czystości i suchości. Regularnie sprawdzaj uszy psa i osusz je po pływaniu lub kąpieli. Normalny brud, który znajduje się w uszach psa, nie powinien mieć zapachu, ale jeśli zobaczysz psa, który nadmiernie potrząsa głową, z kanału słuchowego wydobywa się brązowa, brzydko pachnąca wydzielina, a pies unika bezpośredniego kontaktu czy nawet okazuje niechęć do głaskania, znaczy że zwierzak ma zapalenie ucha. Jest to poważna choroba, której nie należy lekceważyć i najlepiej udać się do przychodni weterynaryjnej celem postawienia właściwej diagnozy i wdrożenia odpowiedniego leczenia.
6. Zapalenie gruczołów odbytu
Wszystkie psy mają dwa małe woreczki zapachowe, które znajdują się po obu stronach odbytu psa. Są jak gruczoły znacznikowe, które wypełniają się pewną substancją, aby zaznaczyć terytorium psa. Dlatego też psy, gdy się spotykają, obwąchują pupę innego psa. Kiedy pies ma dobry, mocny stolec, gruczoły odbytu są samoczynnie opróżniane. Gdy zostaną one zablokowane, na przykład przez przedłużającą się biegunkę, gruczoły odbytu mogą ulec zakażeniu. W przypadku zatkanych gruczołów odbytu uwalniana jest cuchnąca wydzielina, która łatwo zalega w sierści psa. Zatkane i tym samym zaognione gruczoły odbytu są dla psa niezwykle bolesne. Jednym z objawów zatkania gruczołów odbytu jest to, że pies przesuwa pupę po podłodze (znane jako saneczkowanie).
Weterynarz może ręcznie opróżnić gruczoły odbytu, ale ważniejsze jest, aby dowiedzieć się w porozumieniu z weterynarzem, jaka jest przyczyna zapalenia gruczołów odbytu.
W skrócie: większość psich zapachów znika podczas kąpieli. Jeśli zauważysz, że Twój pies wydziela nieprzyjemny zapach i nie możesz pozbyć się go za pomocą dobrej kąpieli, może to oznaczać podstawowy problem zdrowotny, taki jak choroba zębów, nadmierne wzdęcia, alergia pokarmowa lub środowiskowa, infekcja ucha lub zapalenie gruczołów odbytu. W razie wątpliwości zawsze skontaktuj się z weterynarzem.
Przejdź do strony głównej Wróć do kategorii Blog